Μουσική, πνευματικά δικαιώματα & εστίαση
Η δημόσια εκτέλεση μουσικής και τι την οριοθετεί.
Ο ειδικευμένος και έμπειρος νομικός Θεόδωρος Χίου σχολιάζει τη νέα ΚΥΑ για τα καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος που υπογράφτηκε στις αρχές του καλοκαιριού του 2017, εξετάζοντας μια από τις πλευρές της συγκεκριμένης νομοθεσίας, αυτή που αφορά τη χρήση μουσικής.
Κείμενο: Δρ. Θεόδωρος Χίου, Δικηγόρος Πνευματικών Δικαιωμάτων *
Με την εν λόγω ΚΥΑ καθορίζονται, μεταξύ άλλων, οι προδιαγραφές που αφορούν τη διοικητική διαδικασία γνωστοποίησης χρήσης μουσικής και μουσικών οργάνων σε Καταστήματα Υγειονομικού Ενδιαφέροντος (άρθρο 7 της ΚΥΑ), διαδικασία η οποία σχετίζεται άμεσα με τη δημόσια εκτέλεση μουσικής και, ως εκ τούτου, απασχολεί και το δίκαιο πνευματικής ιδιοκτησίας.
Ο ενδιαφερόμενος προβαίνει σε γνωστοποίηση χρήσης μουσικής διά της γνωστοποίησης λειτουργίας (με χρήση ειδικού πεδίου στο σώμα της τελευταίας-Βλ. Παράρτημα Β’ της ΚΥΑ) και εν συνεχεία ο Δήμος κοινοποιεί τη γνωστοποίηση μόνο στην αρμόδια Υγειονομική Υπηρεσία της Περιφερειακής Ενότητας και στην Ελληνική Αστυνομία, ενώ περαιτέρω προϋποθέσεις προβλέπονται σε περίπτωση χρήσης μουσικής και μουσικών οργάνων σε υπαίθριο χώρο (άρθρο 7 παρ. 1 και 2 της ΚΥΑ).
Η ΚΥΑ υπενθυμίζει ότι η διοικητική διαδικασία γνωστοποίησης για χρήση μουσικής και μουσικών οργάνων δεν συνδέεται με υποχρεώσεις ή άδειες σχετιζόμενες με τη νομοθεσία πνευματικής ιδιοκτησίας (άρθρο 7 παρ. 4 εδ. β’). Έτσι, η λήψη άδειων δημόσιας εκτέλεσης προστατευόμενου ρεπερτορίου, εκπροσωπούμενου ως επί το πλείστον από Οργανισμούς Συλλογικής Διαχείρισης, δεν αποτελούν απαιτούμενο δικαιολογητικό ή περιεχόμενο της εν λόγω γνωστοποίησης χρήσης μουσικής και μουσικών οργάνων ούτε της άδειας για παράταση ωραρίου (άρθρο 3 παρ. 3 της Αστυνομικής Διάταξης 3/1996 (Β΄ 15)).
Παρά ταύτα, εξυπακούεται ότι η υποχρέωση του επιχειρηματία καταστήματος υ.ε. για λήψη της κατάλληλης άδειας πνευματικών και συγγενικών δικαιωμάτων για δημόσια εκτέλεση προστατευόμενου ρεπερτορίου (εκπροσωπούμενου ή μη από ΟΣΔ) δεν θίγεται, όπως, άλλωστε, προβλέπεται ρητά στο άρθρο 7 παρ. 4 εδ. α’ της ΚΥΑ, το οποίο επαναλαμβάνει -κατά γράμμα- τη διάταξη του άρθρου 29 παρ. 4 του Ν. 4442/2016.
Αξίζει να σημειωθεί ότι με βάση το νέο πλαίσιο, τίθεται άνευ περιεχομένου η ρύθμιση του άρθρου 63 παρ. 2 του Ν. 2121/1993 σχετικά με την υποχρέωση που βάρυνε τον επιχειρηματία για προσαγωγή έγγραφης άδειας δημόσιας εκτέλεσης χορηγούμενης από τον οργανισμό συλλογικής διαχείρισης της εξουσίας δημόσιας εκτέλεσης (εφόσον επρόκειτο να εκτελεστεί στο κατάστημα μουσικό ρεπερτόριο που εκπροσωπείται από ΟΣΔ), ούτως ώστε να λάβει τη δημοτική άδεια χρήσης μουσικών οργάνων.
Το ίδιο ισχύει άλλωστε ισχύει και για το μηχανισμό υποβολής υπεύθυνων δηλώσεων περί εκτέλεσης μη εκπροσωπούμενου από ΟΣΔ ρεπερτορίου, ο οποίος εφαρμοζόταν μέχρι σήμερα και οποίος επιπροσθέτως θετικοποιείται στο εκκρεμές ακόμη νομοσχέδιο για τη συλλογική διαχείριση (άρθρο 58 παρ. 6 της από 13/10/2017 εκδοχής του ν/σ, με το οποίο εισάγεται β’ εδάφιο στο άρθρο 63 παρ. 2 Ν. 2121/1993).
—————————————-
* Ο Θεόδωρος Χίου είναι Δικηγόρος Αθηνών, ειδικός σύμβουλος επί θεμάτων πνευματικής και βιομηχανικής ιδιοκτησίας. Είναι απόφοιτος της Νομικής Σχολής Αθηνών, κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου σπουδών Master 2 Droit de la propriété intellectuelle (Στρασβούργο-CEIPI) και Διδάκτωρ Νομικής του Πανεπιστημίου του Στρασβούργου (CEIPI), στον τομέα του δικαίου διανοητικής ιδιοκτησίας. Είναι ιδρυτής του ομώνυμου δικηγορικού γραφείου με έδρα την Αθήνα.
Έχει διατελέσει υπότροφος του γαλλικού κράτους και ερευνητής στο Πανεπιστήμιο του Στρασβούργου, υπότροφος-ερευνητής στο Max Planck Institute (Μόναχο) και Ερευνητής-υπότροφος της κυβέρνησης του Ισραήλ. Υπήρξε αντιπρόσωπος της οργάνωσης ELSA στον Παγκόσμιο Οργανισμό Διανοητικής Ιδιοκτησίας (Γενεύη) και επιστημονικός συνεργάτης του Ελληνικού Οργανισμού Βιομηχανικής Ιδιοκτησίας.
Eίναι εγκεκριμένος Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Paris 13-IdEF και έχει διδάξει δίκαιο διανοητικής ιδιοκτησίας, δίκαιο του Ίντερνετ, δίκαιο προσωπικών δεδομένων και ηλεκτρονικό εμπόριο στο Πανεπιστήμιο του Στρασβούργου. Το 2010 εκδόθηκε το έργο του Copyright and Streaming.
Δημοσιεύτηκε στο 9ο τεύχος του Grill, Ιούνιος 2016.