Πολ Εμμανουηλίδης: “τα ψαγμένα εστιατόρια πρέπει να σερβίρουν ιδιαίτερες μπίρες”

Συνέντευξη με τον ζυθοποιό και σύμβουλο επιχειρήσεων μικροζυθοποιίας.

Βρίσκεται πίσω από τη δημιουργία πολλών νέων μπιρών τα τελευταία χρόνια και με τις συμβουλές του έχουν ξεκινήσει αρκετοί  Έλληνες μικροζυθοποιοί. Ο Πολ Εμμανουηλίδης μας ξεναγεί στο μαγικό, χρυσαφί, κόσμο του και αποκαλύπτει τις διαστάσεις, τις τάσεις και τις ιδιαιτερότητες της ελληνικής αγοράς.
Συνέντευξη & φωτογραφίες: Θανάσης Αντωνίου

 

Το κατάστημα Beer Deli του Πολ Εμμανουηλίδη στον Υμηττό είναι ένα είδος ‘εκκλησίας’ της μπίρας: εκεί συναντιούνται για να προμηθευτούν πρώτες ύλες και να συζητήσουν αρκετοί  Έλληνες ερασιτέχνες κι επαγγελματίες μικροζυθοποιοί. Στο κατάστημα πωλούνται πρωτίστως υλικά κι εξοπλισμός για να φτιάξει κάποιος μπίρα στο σπίτι του, διαθέτει επίσης κι ορισμένες εξειδικευμένες μπίρες που έχει φτιάξει ο ίδιος για λογαριασμό τρίτων, ενώ τελευταία ο Π. Εμμαουηλίδης έχει  μπει και στον εξοπλισμό για να μπορεί να φτιάχνει κάποιος τυρί στο σπίτι του.

Ο ίδιος ξεκίνησε πριν από 30 χρόνια ως απλός καταναλωτής, πίνοντας μοναστηριακές και weiss μπίρες. Σύντομα, από περιέργεια, άρχισε να μαθαίνει όσα περισσότερα μπορούσε για το ποτό αυτό, με αποτέλεσμα κάποια στιγμή να γίνει χομπίστας ζυθοποιός που έφτιαχνε μπίρες για κατανάλωση το σπίτι του με παρέες φίλων.

Αργότερα άρχισε να εισάγει πρώτες ύλες για την παρασκευή μπίρας κι όπως μας εξηγεί αντιμετώπισε πολλά προβλήματα στην αρχή με τα ελληνικά τελωνεία τα οποία δεν είχαν ιδέα για το είδους προϊόντα ήταν αυτά αφού δεν τα είχαν ξαναδεί.

Εδώ και χρόνια, ο Πολ Εμμανουηλίδης έχει συνδέσει το όνομά του με το χώρο της μπίρας αφού ως ερασιτέχνης ζυθοποιός αρχικά, επαγγελματίας αργότερα και σύμβουλος πλέον σήμερα, έχει καθημερινή επαφή με το ζωντανό κόσμο της ζυθοποίησης, της εμφιάλωσης και της εμπορίας. Παράλληλα έγινε ευρύτερα γνωστός από τη συμμετοχή του σε εκπαιδευτικά προγράμματα, σεμινάρια κι εκδηλώσεις, πάντα με τη μπίρα στο επίκεντρο του ενδιαφέροντός του.

Ας δούμε τι μας είπε για μια σειρά από θέματα που απασχολούν τη σύγχρονη ζυθοποιία.

Ο Π. Εμμανουηλίδης, εμπορεύεται ορισμένες εκλεκτές μπίρες από την Ελλάδα και το εξωτερικό κι ενίοτε ζυθοποιεί και ο ίδιος.

 

Η σημερινή κατάσταση 

Παρόλο που δημιουργούνται συνεχώς μικροζυθοποιεία στην Ελλάδα, η κατανάλωση έχει υποστεί μείωση. Υπάρχει όμως αύξηση στις εξαγωγές από μικροζυθοποιεία τα οποία πάνε καλά διότι αξίζουν. Είναι κάτι που θα συνεχιστεί και το επόμενο διάστημα. Η αύξηση των εξαγωγών οφείλεται στο γεγονός ότι έξω δεν αντιμετωπίζουν τα προβλήματα που έχουμε εμείς, ο κόσμος μπορεί να αγοράσει ποιοτικές μπίρες οι οποίες κοστίζουν κάτι παραπάνω από τις βιομηχανικώς παραγόμενες, ενώ η κουλτούρα της μπίρας είναι πολύ πιο ανεπτυγμένη απ΄ ότι εδώ. Έξω οι διαφορές σε ποιότητα, αρώματα, γεύσεις γίνονται αμέσως αντιληπτές…

Έκρηξη μικροζυθοποιίας

Ήταν φυσικό επακόλουθο της διεθνούς εξέλιξης. Η «έκρηξη» ξεκίνησε από την Αμερική  πριν από περίπου 15 χρόνια, πέρασε στην Ευρώπη αρχικά στην Αγγλία και τις Σκανδιναβικές χώρες, στη συνέχεια κατέβηκε στην Ιταλία και, αργότερα, ήρθε σε μας. Τώρα ξεκινάει στην Τουρκία… Η μικροζυθοποιία είναι μόδα και ανάγκη της αγοράς.

Ο κόσμος άρχισε να βαριέται τα ίδια προϊόντα, να εξελίσσεται όσο αφορά τη γεύση, να ενημερώνεται, να ψάχνει για κάτι διαφορετικό· τουλάχιστον αυτοί που σέβονται και γνωρίζουν τη μπίρα. Παράλληλα, ο Έλληνας άρχισε τα τελευταία χρόνια να επιλέγει τα ελληνικά προϊόντα, γεγονός που συνέβαλε και αυτό. Το σημαντικότερο όμως είναι ότι οι Έλληνες διαπιστώνουν ότι η εγχώρια μικροζυθοποιία παράγει πολύ αξιόλογα προϊόντα, μπίρες που ‘έχουν κάτι να πούνε’.

Οι μεγάλοι ‘απάντησαν’ ασφαλώς στην έκρηξη της μικροζυθοποιίας, είναι δύσκολο όμως να κινηθούν σε αυτό το κομμάτι· η αγορά θα κρίνει. Έχω την εντύπωση ότι οι μεγάλοι δεν μπορούν να μπουν στο ‘κλίμα της μικροζυθοποιίας’, είναι φτιαγμένοι για άλλα πράγματα και κάνουν καλά τη δουλειά τους. Τα μικρά ζυθοποιεία είναι κάτι άλλο.

Στο Beer Deli του Π. Εμμανουηλίδη, πωλούνται πρώτες ύλες για craft ζυθοποίηση για ερασιτέχνες κι επαγγελματίες μικροζυθοποιούς.

 

Μπίρα & εστίαση

Όταν αναφερόμαστε σε μπίρες μικροζυθοποιείων, είναι λίγο δύσκολο να τις σκεφτούμε σε κάποιο ψητοπωλείο κι ο λόγος είναι η τιμή του τελικού προϊόντος. Θα πρέπει να συζητάμε για καλά εστιατόρια αλλά και καταστήματα που έχουν κάτι καινούργιο να προσφέρουν στη γεύση, σύγχρονα καταστήματα που προσφέρουν κρύο πιάτο, εναλλασσόμενα μενού κ.ά. Εκεί άρχισε να μπαίνει η μπίρα και θα μπει ακόμα πιο δυνατά το επόμενο διάστημα.

Ψητοπωλείο

Δυστυχώς σε πολλές αλυσίδες καταστημάτων μαζικής εστίασης, δεν είναι εύκολη η είσοδος μικρών ζυθοποιείων, λόγω των κεντρικών συμφωνιών ανάμεσα στους ιδιοκτήτες τους και τις μεγάλες βιομηχανίες, σε πολλά ψητοπωλεία όμως που έχουν κάτι νέο να προτείνουν, κάτι ‘φρέσκο’, όπως επίσης και σε ορισμένα μπεργκεράδικα, άρχισε να μπαίνει η μπίρα από ελληνικές μικροζυθοποιίες. Είναι κρίμα να υπάρχουν ‘ψαγμένα’ καταστήματα εστίασης και να σερβίρουν συνηθισμένες μπίρες.

Κόστος μεταφοράς και τελικό προϊόν

Το κόστος μεταφοράς είναι υψηλό στην Ελλάδα, λογικό όμως διότι για να φτάσει μα παλέτα π.χ. από την ορεινή Ελλάδα σε ένα νησί του Αιγαίου πρέπει να κάνει …εφτά βόλτες. Αυτό δεν ισχύει για τη Στερεά ή τη Θεσσαλονίκη όπου τα πράγματα είναι πιο εύκολα. Όσο αφορά στην εξαγωγή, εκεί τη διαφορά την πληρώνει ο τελικός καταναλωτής. Στο εξωτερικό όμως ο κόσμος είναι συνηθισμένος να πληρώνει κάτι παραπάνω για μια καλή μπίρα. Υπάρχουν μπουκαλάκια των 330ml που κοστίζουν 5, 10 ή και 20 ευρώ.

Βύνες, λυκίσκοι, μαγιές απ΄ όλο τον κόσμο στο Beer Deli.

 

Μπίρα στο σπίτι; Ναι!

Ακούγεται περίεργο όταν  λέω ότι μπορεί κάποιος να φτιάξει μπίρα στο σπίτι του: ο εξοπλισμός που χρειάζεται είναι πάμφθηνος, ενώ ο χώρος που χρειάζεται είναι ελάχιστος. Αλλά και για ένα ζυθοποιείο μην φανταστείτε οτι χρειάζονται υπερβολικά μεγάλες εγκαταστάσεις· με ένα χώρο της τάξης των 200 τετραγωνικών μπορεί να στηθεί μια μικρή μονάδα.

Προβλήματα & κράτος

Τα περισσότερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι νέοι μικροζυθοποιοί σχετίζονται κυρίως με τη γραφειοκρατία. Το ελληνικό κράτος θα μπορούσε να έχει κέρδη από την παρασκευή ποτών από κάποια φρούτα όπως το μήλο ή το αχλάδι, κάτι το οποίο απαγορεύεται χωρίς να καταλαβαίνει κανείς το γιατί. Το αστείο είναι ότι αν θέλει να πουλήσει κάποιος επιχειρηματίας ένα τέτοιο προϊόν στην Ελλάδα, απλούστατα το φτιάχνει σε μια γειτονική χώρα και το εισάγει στη συνέχεια εδώ. Δεν απαγορεύεται η εισαγωγή, αλλά η παρασκευή!

Δημοσιεύτηκε στο 9ο τεύχος του Grill, Απρίλιος 2017.

Σετ πρώτων υλών για ερασιτεχνική τυροκόμιση, γιατί ένα καλό τυρί δένει με τη μπίρα όπως υποστηρίζει και ο … Ηλίας Μαμαλάκης.
You might also like