Καλαμάκι προβατίνας αροστιτσίνι από το …Αμπρούτσο

Μάθημα μάρκετινγκ και branding στην εστίαση από τους Ιταλούς

Γέννημα της κτηνοτροφικής παράδοσης του Αμπρούτσο (Αbruzzo), με καταγωγή από το Gran Sasso, στο νομό Πεσκάρα. Ταπεινό φαγητό των βοσκών (εκτρέφονται αιγοπρόβατα κυρίως εδώ) και των αγροτών,τα αροστιτσίνι γρήγορα αγαπήθηκαν και έγιναν παραδοσιακό πιάτο της Περιφέρειας Αμπρούτσο. Σήμερα είναι αναγνωρισμένο ως παραδοσιακό διατροφικό προϊόν (PAT) από το ιταλικό υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης.
Γράφει η Κωνσταντίνα Μπαλαφούτη


Παρασκευάζονται από προβατίνα, αρνί άνω των 6 μηνών και μέχρι 2 χρόνων (αν είναι αρσενικό πρέπει να είναι καστράτο, αν είναι θηλυκό δεν πρέπει να έχει γεννήσει) και από κριάρι. Διαστάσεις κύβου 1 με 1,5 εκ. (τι σχέση έχει η σημερινή κομματάρα κρέατος στο ελληνικό καλαμάκι με το παλιό κυβάκι;). Συνοδεύεται από ξεροψημένο ψωμί με φρέσκο εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο. Αυτές είναι οι προδιαγραφές.


Ένας φίλος, γνωστός λάτρης της προβατίνας, πριν λίγες μέρες έθεσε το ερώτημα: γιατί δεν υπάρχουν πιάτα στις μεγάλες ελληνικές πόλεις που να φέρουν το όνομά τους (όπως τα cotoletta alla milanese, fegato alla veneziana, pasta all’Amatriciana) ή που να αντιπροσωπεύουν την τοπική κουζίνα; Η περίπτωση του Αμπρούτσο είναι ένα καλό παράδειγμα για εύρεση απαντήσεων. Έρευνα, συλλογή, καταγραφή, συστηματοποίηση, προώθηση και προβολή χρειάζεται και στη κουζίνα/ μαγειρική. Γίνεται κάτι τέτοιο στην πατρίδα μας;

Εφέτος είχα την ευκαιρία να μείνω 15 ημέρες στην Αθήνα και πολλές φορές αναγκάστηκα να φάω γρήγορο οικονομικό φαγητό. Νομίζω η ποιότητα (αναφέρομαι στον μέσο όσο ), ειδικά στα καλαμάκια χειροτέρεψε. Κάκιστη ποιότητα πατάτας, λαδίλα, και λιπαρότητα.

You might also like