Θανάσης Μηνάς: Μικρή παραγωγή, υψηλή ποιότητα

Προέρχεται από μια ιστορική, παραγωγική και ιδιαίτερα ποιοτική -αλλά όχι προβεβλημένη- αμπελουργική ζώνη και πορεύεται χωρίς τυμπανοκρουσίες. Ο Θανάσης Μηνάς παρουσιάζει ένα προσωπικό έργο 30 χρόνων που συναρπάζει.

Συνέντευξη & φωτογραφίες: Θανάσης Αντωνίου

Τον συναντήσαμε στην κεντρική πλατεία της Ελασσόνας,  μια πόλη που μπορεί να είναι γνωστή για τη φέτα της, έχει, όμως, και μια σημαντική αμπελουργική ζώνη και ζηλευτά οινοποιεία, ένα από τα οποία είναι αυτό της εταιρείας ‘Βιολογικά Κρασιά Μηνάς’.

Ο Θανάσης Μηνάς ασχολείται 30 χρόνια με την αμπελουργία και οινοποίηση, παράγοντας κρασί με σταφύλια από τα βιολογικά, ξερικά αμπέλια του, στον Σαραντάπορο Ελασσόνας, στα 700 μέτρα υψόμετρο. «Ξεκίνησα, αρχικά, κάνοντας ένα ‘πείραμα’ για να δω εάν η περιοχή μπορεί να δώσει ποιοτικό κρασί» μας λέει ο παραγωγός, ο οποίος, μετά από τις εγχώριες σπουδές του στην οινολογία, εργάστηκε για χρόνια σε οινοποιείο στο Μπορντό της Γαλλίας. Στόχος του ήταν να μάθει την παραγωγή κόκκινου κρασιού σε μια  αμπελουργική ζώνη  που έχει μια ιδιαίτερη φιλοσοφία και κουλτούρα στο κόκκινο κρασί.

Επιστρέφοντας στην Ελλάδα, ο Θ. Μηνάς εργάστηκε στο οινοποιείο του Πόρτο Καράς στην Χαλκιδική, ένα μεγάλο ‘σχολείο’ της οινοποίησης, που έβγαλε σπουδαίους οινοποιούς, όπως ο Βαγγέλης Γεροβασιλείου.

Προσεγμένο προϊόν

Σήμερα, ο Θανάσης Μηνάς καλλιεργεί 50 στρέμματα και παράγει 30 τόνους σταφύλι, ενώ εδώ και πέντε χρόνια καλλιεργεί μια σπάνια τοπική, θεσσαλική ποικιλία, την Λημνιώνα. Το οινοποιείο του κυκλοφορεί  τέσσερα κόκκινα και δύο λευκά κρασιά. «Τα κόκκινα κρασιά τα περνάμε έναν χρόνο από βαρέλι και πέντε χρόνια σε φιάλη. Τα οινοποιούμε με τέτοιον τρόπο, ώστε να δέχονται παλαίωση και να μπορούν να καταναλωθούν μετά τον πέμπτο χρόνο τους» μας λέει με περηφάνια ο Θεσσαλός αμπελουργός.

Η παραγωγή του Θ. Μηνά ανέρχεται σε 25 – 30.000 φιάλες τον χρόνο και, όπως μας εξομολογείται, δεν είναι στα σχέδιά του να αυξήσει την παραγωγή του οινοποιείου: «Θεωρούμε ότι η μικρή οικογενειακή επιχείρηση παράγει πιο ποιοτικό κρασί που εξασφαλίζει σε όλους μας ένα καλό μεροκάματο. Αν ανοιχτείς, όμως, πολύ στις αγορές, κάπου η ποιότητα κινδυνεύει».

Το μεγαλύτερο ποσοστό της παραγωγής του οινοποιείου κατευθύνεται σε εστιατόρια και ταβέρνες στην Θεσσαλία, την Κατερίνη, ενώ μικρές ποσότητες αγοράζει η Θεσσαλονίκη και η Αθήνα.

Ο ελληνικός αμπελώνας

Ζητάμε από τον συνομιλητή μας τη γνώμη του για τις πολιτικές που ακολουθήθηκαν τις τελευταίες δεκαετίες στον ελληνικό αμπελώνα, αρχής γενομένης από τις διαβόητες εκριζώσεις. «Οι εκριζώσεις ήταν μια καταστροφική επιλογή» μας λέει κι εξηγεί: «Θυμάμαι πως όταν ξεκινούσα εγώ, πολλοί παραγωγοί είχαν αξιοποιήσει εκείνο το πρόγραμμα και είχαν εκριζώσει τα αμπέλια τους. Δυστυχώς, σε αυτό το σημείο, η ευρωπαϊκή πολιτική έβλαψε την ελληνική αμπελουργία».

Σύμφωνα με τον οινοποιό από την Ελασσόνα, η Ελλάδα έχει μεγάλο αριθμό μικρών -σε μέγεθος κλήρου και όγκο παραγωγής- αμπελουργών και οινοποιών κι αυτό τους εμποδίζει να προβληθούν δυναμικά στην εγχώρια και διεθνή αγορά, να σχεδιάσουν και να υλοποιήσουν προγράμματα μάρκετινγκ, να φτιάξουν εντυπωσιακές ετικέτες, να λάβουν μέρος σε εμπορικές εκθέσεις κ.ά.

«Όταν είσαι οινοποιός, ακόμη και 20-30 χρόνια να βρίσκεσαι στην αγορά, θεωρείσαι… νήπιο. Είναι δύσκολο να σε γνωρίσει και να σε στηρίξει ο καταναλωτής. Να φανταστείτε ότι άνθρωποι από την Λάρισα δεν γνωρίζουν την ύπαρξη των οινοποιών του νομού μας κι εκπλήσσονται καμιά φορά όταν μας συναντούν στις εκθέσεις, όπως σήμερα στην Ελασσόνα» μας λέει μειδιώντας ο Θ. Μηνάς.

«Όταν ξεκίνησα, στην Ελλάδα υπήρχαν περίπου 480 οινοποιεία και μέσα σε δύο δεκαετίες έγιναν περίπου 2.000. Κι από αυτά, το 80% θεωρούνται ‘μικρά οινοποιεία’ των 20.000  – 100.000 φιαλών. Να φανταστείτε ότι το οινοποιείο στο οποίο εργαζόμουν, στο Μπορντό, είχε 2.500 στρέμματα αμπέλια»

Κλείνουμε τη συζήτησή μας ζητώντας από τον συνομιλητή μας να σχολιάσει το σχετικά νέο πρόβλημα που έχει προκύψει στην αγορά της εμφιάλωσης με την έλλειψη φιαλών. «Το οινοποιείο μας παρήγγειλε ήδη από τον Μάιο φιάλες για την εμφιάλωση των Χριστουγέννων, αλλά ,όπως γνωρίζετε, υπάρχει έλλειψη διεθνώς». Όπως μας ενημέρωσε ο Θανάσης Μηνάς, η μεγάλη εταιρεία Γιούλα μετέφερε την παραγωγή της από την Ελλάδα στην Βουλγαρία -πριν από 15 χρόνια- αλλά όταν διαπίστωσε ότι κι εκεί ήταν ασύμφορη η παραγωγή αποφάσισε να δραστηριοποιηθεί μόνο στην εμπορία φιαλών σε συνεργασία με βουλγαρικά υαλουργεία.

Ξαφνικά, (προνοητικές) γαλλικές εταιρείες εξαγόρασαν τα υαλουργεία της Βουλγαρίας, με αποτέλεσμα σήμερα οι Γάλλοι να ελέγχουν την αγορά γυαλιού για εμφιάλωση κρασιού στην Ευρώπη. «Είναι αστείο, αλλά οι παλαιοί παραγωγοί γυαλιού που ασχολούνται πλέον μόνο  με το εμπόριο, παρακαλάνε σήμερα τους Γάλλους να τους στείλουν μερικές παλέτες με φιάλες…» μας λέει με σκωπτική διάθεση ο Θεσσαλός παραγωγός. ‘Στερνή μου γνώση’, για μια ακόμα φορά στην ελληνική βιομηχανία.

Βιολογικά Κρασιά Μηνάς

• Τα αμπέλια του Θανάση Μηνά βρίσκονται στις παρυφές του Ολύμπου και τις ορεινές πλαγιές του Σαρανταπόρου και το οινοποιείο στην Μηλέα του Σαρανταπόρου Ελασσόνας.
• Εκεί, το 1995, φυτεύτηκαν τα πρώτα 10 στρέμματα, ενώ το 1999 ιδρύθηκε το οινοποιείο.
• Οι εγκαταστάσεις της επιχείρησης περιλαμβάνουν επισκέψιμο οινοποιείο, εμφιαλωτήριο, υπόγειο κελάρι παλαίωσης κρασιών σε δρύινα βαρέλια, αίθουσα γευσιγνωσίας, λαογραφικό μουσείο και χώρο υποδοχής.
• Τα βιολογικά προϊόντα είναι Αίμων (Merlot), Λημνιώνας (ερυθρό ξηρό), Ωραίς (λευκό ξηρό), Ευβίοτος (λευκό ξηρό), Ευβίοτος (ερυθρό ξηρό), Ιχώρ (ερυθρό ξηρό).