Ανησυχητικά μηνύματα για το μέλλον της ελληνικής αμπελουργίας και της παραγωγής οίνου έστειλαν οι ομιλητές στην ημερίδα που διοργανώθηκε από τον Σύνδεσμο Ελληνικού Οίνου (ΣΕΟ), καθώς σύμφωνα με στοιχεία από μελέτες που μοιράστηκαν με το κοινό, η ελληνική αμπελουργία χρειάζεται άμεσα την παρέμβαση νέων πρακτικών για την αντιμετώπιση του φαινομένου της κλιματικής αλλαγής.
Ρεπορτάζ & φωτογραφίες: Λένα Μόσχου
Όπως τόνισαν οι ομιλητές της ημερίδας, η υπερθέρμανση του πλανήτη και το φαινόμενο του θερμοκηπίου δεν θα αφήσουν ανεπηρέαστη την αμπελοοινική παραγωγή της Μεσογείου, και ιδιαίτερα δε αυτή της Ελλάδας.
Στην ημερίδα έδωσαν το παρόν ο Γιάννης Βογιατζής, πρόεδρος του ΣΕΟ, ο Θεόδωρος Γεωργακόπουλος, διευθυντής του ΣΕΟ, τακτικός καθηγητής Νομικής και επικεφαλής του προγράμματος αμπελοοινικού δικαίου (The Wine & Law Program) του Πανεπιστημίου της Reims, ο Πρόδρομος Ζάνης, Καθηγητής στον Τομέα Μετεωρολογίας και Κλιματολογίας στο ΑΠΘ, ο Θεόδωρος Μαυρομάτης, Καθηγητής του τομέα Μετεωρολογίας και Κλιματολογίας στο ΑΠΘ, ο Ηλίας Κόρκας, Καθηγητής Αμπελουργίας στο ΠΑΔΑ και ο Δημήτρης Τάσκος, Ερευνητής στο Ινστιτούτο Ελιάς. Η Tatiana Svinartchuk, Επικεφαλής του προγράμματος αμπελουργίας της Moët Hennessy, ανέλαβε να παρουσιάσει τις στρατηγικές που ακολουθεί η Moët, για μια αμπελουργία βιώσιμη και πιο ανθεκτική.

Τι θα γίνει στο μέλλον;
Για να προσδιοριστεί το πώς, ενδεχομένως, θα διαμορφωθεί μελλοντικά η ελληνική αμπελουργία παρουσιάστηκαν ορισμένα αποτελέσματα επίδρασης της ανθρωπογενούς κλιματικής αλλαγής, από το πιο ήπιο στο πιο ακραίο σενάριο και με ορίζοντα από σήμερα μέχρι και τα τέλη του 21ου αιώνα.
Το πιο ελπιδοφόρο σενάριο παρουσιάζει μια θερμική αύξηση των οινικών περιοχών στην Ελλάδα, περισσότερο στις ηπειρωτικές από ότι στις νησιωτικές περιοχές, προς το πιο ζεστό και πιο ξηρό έδαφος μέχρι το 2090. Οι ημέρες παγετού θα μειωθούν και το ίδιο θα συμβεί και με τις βροχές, ενώ οι δείκτες που σχετίζονται με τη μέγιστη θερμοκρασία (το καλοκαίρι) αναμένεται να αυξηθούν και αυτές. Σε αντίθεση με τη μείωση των ημερών παγετού, που θα είναι ένα σχετικά θετικό στοιχείο, η αυξημένη θερμική καταπόνηση των αμπελώνων και η έλλειψη νερού αναμένεται να επηρεάσουν αρνητικά τις καλλιεργήσιμες περιοχές.
Προκειμένου να προσδιοριστεί το πως θα ανταποκριθεί η ελληνική αμπελουργία, μελετήθηκαν ορισμένες ελληνικές περιφέρειες, όπου οι μετρήσεις έδειξαν ότι το μεγαλύτερο μέρος θα αναγκαστεί να προσαρμοστεί στις αλλαγές αυτές, μεταφέροντας την ημερομηνία συγκομιδής νωρίτερα, ενώ ταυτόχρονα κάποιες ποικιλίες ενδέχεται να βελτιωθούν, ειδικά οι πρώιμες και γηγενείς.
Είναι χαρακτηριστικό ότι στα τέλη του 21ου αιώνα, ελάχιστες οινικές ζώνες της χώρας (π.χ. στην Φλώρινα) θα μείνουν ανεπηρέαστες από την αύξηση της μέσης θερμοκρασίας στην Ελλάδα.
