Γιώργος Γιαννακέας (Forky.gr): Είμαστε το «τρίτο κύμα» στην εστίαση

Η εστίαση περνάει σε μια νέα εποχή όπου end to end υπηρεσίες όπως αυτή που λάνσαρε πριν από δύο χρόνια το Forky θα δίνουν τον τόνο σε γευστικό αλλά κι επιχειρηματικό επίπεδο. Γιατί το φαγητό εκτός από κουζίνα είναι logistics και data.

Συνέντευξη στο Θανάση Αντωνίου. Φωτογραφίες: Forky

Ο Γιώργος Γιαννακέας είναι ενθουσιασμένος με τη νέα του δραστηριότητα στο Forky,  μια νέα επιχείρηση  που δραστηριοποιείται στη βιομηχανία της εστίασης. Αν και μόλις 37 ετών, ο Chief Marketing Officer του Forky είναι κατά κάποιο τρόπο ‘βετεράνος’ των ψηφιακών εταιρειών, καθώς έχει συμμετάσχει την τελευταία δεκαετία σε αρκετά start up επιχειρηματικά σχήματα. «Αυτή τη στιγμή βιώνουμε τα πρώτα χρόνια μιας νέας εποχής όπου η πληροφορική και η τεχνολογία συνδέονται  όλο και περισσότερο με την εστίαση» μας λέει στη συνάντησή μας στα γραφεία της εταιρείας, στου Μακρυγιάννη, δίπλα στο Νέο Μουσείο Ακρόπολης.

Η εταιρεία αναπτύσσεται σε τρεις πυλώνες δραστηριότητας: τα logistics, το tech infrastructure και το φαγητό ενώ ένας τέταρτος πυλώνας αναπτύσσεται, εσωτερικά, το τελευταίο διάστημα: η διαχείριση διατροφικών θεμάτων.

Τι είναι το Forky;

Πίσω από το Forky  βρίσκονται δύο νεαροί επιχειρηματίες,  ο Μιχάλης Γκόντας και Πέτρος Πιτσιλής, κάτω των 30 ετών αμφότεροι. Το  Forky είναι μια υπηρεσία παράδοσης υγιεινού μαγειρευτού φαγητού, η οποία έχει πετύχει κατά τους ισχυρισμούς της κάτι μοναδικό για τα ελληνικά δεδομένα, να κατεβάσει το χρόνο παράδοσης των γευμάτων στα 15 λεπτά. Η υπηρεσία λειτουργεί πέντε ημέρες την εβδομάδα, εκτός Σαββατοκύριακου.

To Forky είναι ένα online κατάστημα, αποτελεί δηλαδή μια μετεξέλιξη των ιστορικών επιχειρήσεων μαζικής εστίασης: στο παρελθόν ο πελάτης πήγαινε στο εστιατόριο για να φάει. Αργότερα, ο πελάτης πήγαινε στο εστιατόριο για να πάρει από εκεί το φαγητό που θα κατανάλωνε κάπου αλλού ή παράγγελλε από εκεί το φαγητό που ερχόταν στο σπίτι του.

«Σήμερα πλέον δεν υπάρχει καν φυσικό κατάστημα» μας λέει ο Γ. Γιαννακέας και εξηγεί: «Στις ΗΠΑ, η βιομηχανία παράδοσης φαγητού χωρίς φυσικό κατάστημα αποκαλείται πλέον fast food 3.0, δηλαδή το ‘τρίτο κύμα’ στην ιστορία της εστίασης. Είναι μια παγκόσμια τάση  η οποία ενδιαφέρει πλέον όλη τη βιομηχανία της μαζικής εστίασης, είναι μια τάση άμεσα συνδεδεμένη με την τεχνολογία».

 

Ο Γ. Γιαννακέας δεν έχει καμία αμφιβολία ότι ο τρόπος διανομής φαγητού που υπηρετεί το Forky  είναι το μέλλον της εστίασης. Το πέρασμα από το μοντέλο της εταιρείας aggregator, της εταιρείας δηλαδή που ‘συλλέγει’ παραγγελίες από το κοινό και τις ‘μοιράζει’ στις συνεργαζόμενες εταιρείες, βρίσκεται σε εξέλιξη. Το μοντέλο της εταιρείας aggregator, όπως τα e-food, deliveras.gr,clickdelivery.gr. αν και ως  ιδέα,  έχει ξεκινήσει εδώ και πολλά χρόνια στο εξωτερικό, στην Ελλάδα εμφανίστηκε μόλις τα τελευταία 3-4 χρόνια, κι έχει ασφαλώς αναπτυχθεί έντονα.

Ο Γ. Γιαννακέας, που έχει εργαστεί στο τμήμα marketing μια εκ των εταιρειών αυτών μας εξηγεί το πώς δουλεύουν: «Έχουν πλεονέκτημα σε σχέση με το μεμονωμένο κατάστημα διότι ουσιαστικά ‘δεσμεύουν’ το χρήστη· κατά κάποιο τρόπο ο χρήστης τους ‘ανήκει’».

Γνωρίζοντας τον πελάτη

Είναι φανερό ότι η μαζική εστίαση έχει γίνει data driven  και η ‘αναγνώριση’ του καταναλωτή μέσα από την πληθώρα στοιχείων που ο ίδιος διαθέτει στις εταιρείες ή οι τελευταίες ‘αποσπούν’ από αυτόν, είναι το πεδίο μάχης για τα τμήματα marketing. «Οι μεγάλες αλυσίδες διανομής φαγητού, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, δεν ‘γνωρίζουν’ τον πελάτη τους. Υπάρχουν ουσιαστικά μόνο δύο επιχειρήσεις, μια ελληνική και μια πολυεθνική, οι οποίες συγκεντρώνουν και επεξεργάζονται τα στοιχεία των πελατών τους» σχολιάζει ο Γ. Γιαννακέας. «Αντίθετα εμείς, γνωρίζουμε απέξω και ανακατωτά τον πελάτη μας, με την έννοια ότι όλες οι συναλλαγές είναι ψηφιακές και παρέχουν στοιχεία» .

Το Forky πραγματοποιεί συνεχείς έρευνες για να  γνωρίσει τον πελάτη του: το 90% των πελατών του προέρχονται από το χώρο των επιχειρήσεων. Είναι νέοι επαγγελματίες που θέλουν να φάνε μαγειρευτό φαγητό και να το παραλάβουν γρήγορα: δικηγόροι και σύμβουλοι επιχειρήσεων, τραπεζικοί υπάλληλοι, άνθρωποι των media και των υπηρεσιών επικοινωνίας/ διαφήμισης. Όχι τόσο φοιτητές οι οποίοι έχουν συνδέσει το φαγητό με σουβλάκι, πίτσα και μπέργκερ, ούτε μεγαλύτερες ηλικίες που δεν χρησιμοποιούν πολύ το internet.

«Έχουμε δημιουργήσει ένα συστηματικό πρόγραμμα αξιολόγησης ρωτώντας τους χρήστες. Ελάχιστες εταιρείες το κάνουν συστηματικά· καμιά όπως εμείς. Μέσω ενός αλγορίθμου δημιουργούμε review feedback, σχεδόν για κάθε πιάτο και κατηγορία χρηστών. Προσθέτουμε ή αφαιρούμε πιάτα με βάση το feedback των πελατών καθώς έχουμε πολύ καλή πληροφορία όχι μόνο για την ποιότητα αλλά και για την ποσότητα του φαγητού, τους χρόνους αποστολής κ.λπ. Ο καλός πελάτης, αν έχει μια άποψη για το Forky να είστε σίγουροι ότι θα την πει κι εμείς απαντάμε στον καθένα χρήστη» , μας ενημέρωσε ο Chief Marketing Officer της εταιρείας .

Γιώργος Γιαννακέας, Forky.gr

«Αυτή τη στιγμή βιώνουμε τα πρώτα χρόνια μιας νέας εποχής όπου η πληροφορική και η τεχνολογία συνδέονται  όλο και περισσότερο με την εστίαση. Σήμερα πλέον δεν υπάρχει καν φυσικό κατάστημα…»

 

Αναπτύσσοντας το μοντέλο

Επιστρέφουμε στο operation και ζητάμε από τον Γ. Γιαννακέα να μας εξηγήσει τον τρόπο με τον παραδίδει το Forky. Η εταιρεία, όπως είναι γνωστό, ξεκίνησε τη δραστηριότητά της από το κέντρο της Αθήνας, εκεί όπου βρίσκεται το ένα από τα τρία hubs που διαθέτει και μέσα στις προθέσεις της είναι να εξαπλωθεί προς τα δυτικά προάστια και τη νοτιοανατολική Αττική.

«Η Αθήνα στο φαγητό δεν είναι και τόσο ‘μικρή’ ενώ η κουλτούρα του delivery είναι πολύ ανεπτυγμένη στη χώρα μας, ακόμα και τον καφέ πια τον παραγγέλνουμε απ΄ έξω. Στο εξωτερικό αυτό δεν είναι τόσο συνηθισμένο» σχολιάζει  ο Γ. Γιαννακέας αλλά διευκρινίζει ότι η κάλυψη της Αθήνας είναι μεν ο πρώτος στόχος της εταιρείας αλλά όχι ο τελευταίος καθώς το συγκεκριμένο μοντέλο  θα μεταφερθεί στη συνέχεια σε πόλεις με μεγάλη πληθυσμιακή πυκνότητα όπου και αποδίδει τα μέγιστα. «Αν όλα πάνε καλά, θα μεταφέρουμε το μοντέλο στη Θεσσαλονίκη  και στη συνέχεια σε πόλεις όπως η Κωνσταντινούπολη ή η Μαδρίτη.. .» μας λέει χαμογελώντας.

Ζητάμε από τον Γ. Γιαννακέα να μας σχολιάσει την κινητικότητα που επικρατεί αυτό το διάστημα στο χώρο των διαδικτυακών επιχειρήσεων παρασκευής και παράδοσης μαγειρεμένου φαγητού, στο φόντο μάλιστα της σχετικά πρόσφατης εξαγοράς του e-food από την πολυεθνική Delivery Hero. «Δεν είναι στόχος μας η πώληση της εταιρείας, αλλά η ενδυνάμωσή της προκειμένου να είναι αυτή ο βασικός παίκτης της αγοράς» απαντάει χωρίς δεύτερη σκέψη ο επικεφαλής του marketing στο Forky. Ο ίδιος εκτιμάει ότι η τάση, μέρος της οποίας είναι το Forky, έχει μέλλον.

 

Σε αντίθεση με άλλα μοντέλα όπως το αυτό της εταιρείας ‘aggregator’ (συλλογή και διαχείριση παραγγελιών από επώνυμες αλυσίδες αλλά όχι παράδοση) ή το μοντέλο ‘logistics’ (όπου η εταιρεία κάνει απλώς τη διανομή για λογαριασμό τρίτων, δηλαδή delivery as a service), το μοντέλο που αποκαλεί ‘end-to-end’, θα κυριαρχήσει στον ψηφιακό κόσμο, ενώ αναμένει και την είσοδο των μεγάλων αλυσίδων. «Στις μεγάλες αλυσίδες η online παραγγελία φτάνει σήμερα το 50% αλλά σε λίγα χρόνια θα φτάσει το 90%. Ακόμα και το τηλέφωνο θα διαθέτει σύστημα πληροφορικής που θα το υποστηρίζει με αποτέλεσμα ο agent να αυτοματοποιηθεί. Τα μεμονωμένα καταστήματα δεν θα μπορούν να στήσουν την αναγκαία υποδομή για κάτι τέτοιο, έτσι, αναπόφευκτα, ένα κομμάτι της αγοράς θα το καλύψουν οι μεσάζοντες».

Κλείνουμε τη συζήτησή μας ρωτώντας το συνομιλητή μας για τις δυσκολίες του εγχειρήματος, αναζητώντας ταυτόχρονα το ειδοποιό εκείνο στοιχείο που κάνει το Forky εξόχως ανταγωνιστικό. «Το μεγαλύτερο κόστος είναι η ανάπτυξη των εφαρμογών μας· εκεί υπάρχει ένταση κεφαλαίου. Ο χρόνος στησίματος της πλατφόρμας, το front end, η επεξεργασία του αλγόριθμου που αναπτύχθηκε εξολοκλήρου in house, τα logistics σε πραγματικό χρόνο περίπου 15 λεπτών, κάτι που δεν το συναντάς σε καμία εταιρεία παράδοσης και ταχυμεταφορών. Τα logistics είναι ένα από τα μεγάλα ατού της εταιρείας, ένα εργαλείο το οποίο δύσκολα κάποιος θα αντιγράψει» μας λέει με τη σιγουριά του leader της αγοράς, σε ένα κλάδο που αναπτύσσεται με ταχύ ρυθμό.

Δημοσιεύτηκε στο 6ο τεύχος του Grill, Σεπτέμβριος 2016.